[WukongXYorn] : Exchange love [P.2] [R20]

 

“ผิวท่านช่างเนียนนุ่มเหลือเกิน ไม่นึกว่าจะเป็นผิวกายของบุรุษ…”สาวใช้ที่จัดแต่งทรงเครื่องแต่งกายเอ่ยชมเบาๆขณะสางผมสีทองยาวประบ่า

“ขอบคุณ…”เทพหนุ่มรู้สึกกระอักกระอวกเล็กน้อยเมื่อถูกสตรีกล่าวชม เขามองดูตนเองอยู่ที่หน้ากระจกในห้องนอนสุดหรูหรา ซึ่งตัวเขานั้นอยู่ในชุดที่ไม่เคยสวมใส่มาก่อน…

จะว่าอย่างไรดีมันดูรุ่มร่ามจนขยับตัวลำบาก ปกติมนุษย์เขาชอบแต่งกายเช่นนี้หรือ? ยอร์นยกแขนที่มีแขนเสื้อยาวจนปิดทั้งหมดจนเห็นแค่นิ้วมือ ตอนนี้ตัวเขาก็พอทำใจยอมรับได้ที่จะต้องร่วมรักกับบุรุษ…ยังดีที่อีกฝ่ายมีความสนใจตัวเขาเป็นพิเศษ

ระยะเวลาของภารกิจนี้มันไม่มีกำหนด ท่านอิลูเมียก็คงให้พวกทหารพักกันไปก่อน…จนกว่าตัวเขากลับไปพร้อมกับท่านวูคองที่ยอมเข้าร่วมกองทัพ ต้องถ่วงเวลาให้นานที่สุด…

“งดงามใช้ได้นี่…”เสียงของราชาวานรหนุ่มผู้เป็นเป้าหมายเอ่ยกระซิบจากด้านหลังโดยไม่ทันให้ตั้งตัว จนคนที่ได้ยินแอบสะดุ้งเล็กน้อย

“ท่านวูคอง…”ยอร์นเหลือบมองคนที่อยู่ด้านหลัง ดูเหมือนอีกฝ่ายกำลังซุกไซ้ที่ซอกลำคอของเขาอยู่

“หากไม่เห็นเจ้าในชุดเครื่องแบบทหารนั่น ข้าก็คงนึกว่าเจ้าเป็นเทพธิดาแสนงดงามเสียแล้ว…”วูคองขยับยิ้มริมฝีปากเขาไล่แนบจูบที่ลำคอขาวเบาๆ พลางสูดดมกลิ่นหอมจากเรือนร่าง มือของเขาโอบที่ช่วงเอวของคนด้านหน้าเอาไว้

“อือ…”ยอร์นส่งเสียงในลำคอ รู้สึกจั๊กจี้แปลกๆปกติไม่เคยมีใครเข้าใกล้และสัมผัสตัวเขาเช่นนี้มาก่อน

“ปฏิกิริยาน่ารักดีนะเจ้าเนี่ย…ครั้งแรกหรือ?”คนถูกถามพยักหน้าตอบเบาๆอย่างไม่ปิดบัง แต่ยอมรับว่าถึงจะถูกบุรุษเข้าใกล้ชิดเช่นนี้…ตัวยอร์นก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจหรือขยะแขยงอีกฝ่ายเลยสักนิด

“ข้าไม่อ่อนโยนหรอกนะรู้ไหม?”วูคองเอ่ยข้างใบหูแล้วงับๆจนร่างที่อยู่ในอ้อมกอดสั่นสะท้าน

“ข้าไม่เป็นเช่นไรหรอก…ทั้งนี้เพื่อให้ท่านพึงพอใจด้วย…อึก…”ยอร์นเม้มปากตัวเองไม่ให้หลุดเสียงน่าอายออกมา เมื่อผิวกายรู้สึกถึงมือแสนร้อนระอุที่รุกเข้ามาในสาบเสื้อ

“หมายความว่าเจ้าจะยอมทำทุกอย่าง ไม่ว่าข้าจะต้องการสิ่งใดจนกว่าข้าจะพึงพอใจสินะ”วูคองรวบตัวคนที่นั่งอยู่ขึ้นมาอุ้ม ดวงตาสีฟ้านภาที่นิ่งแสดงท่าทีดูตกใจเล็กน้อยให้เห็นเล็กน้อย

แรงกายมหาศาลเหลือเกิน…ยอร์นคิดในใจ เขาว่าตัวเขาก็มีขนาดร่างกายคล้ายบุรุษทั่วไปแท้ น่าจะหนักแต่อีกฝ่ายกลับอุ้มตัวเขาได้สบายๆเลย…

ชุดที่แสนรุ่มร่ามถูกปลดออกอย่างง่ายดาย…แผ่นหลังเปลือยเปล่าสัมผัสที่ผ้าปูที่นอนซึ่งมันเย็นกว่าอุณหภูมิในร่างกายของตอนนี้ แม้รู้ว่าเขาเป็นบุรุษแต่อีกฝ่ายก็ยังปรนเปรอราวกับปลุกอารมณ์ให้เขารู้สึกดีไปด้วย

“อะ…อือ…ทะ…ท่านวูคอง…”มือเรียวงามขย่ำผ้าปูที่นอนระบายความเสียวซ่านเมื่อถูกริมฝีปากของอีกฝ่ายครอบครองยอดอดของตนเอง ส่วนที่เหลืออีกข้างก็ใช้มือเค้นไปด้วย

“แบนไปหน่อย…แถมไม่ได้นุ่มเหมือนผู้หญิง แต่…ไม่เลว…เพลินได้เช่นกัน”วูคองหัวเราะชอบใจ เขาไม่อาจละจากช่วงแผงอกของเทพตนนี้ไปได้จริงๆ ยอดอกที่แข็งชันนั้นมันเหมือนกระตุ้นให้เขารู้สึกอยากกัดและดูดกลืนให้หายหมั่นเขี้ยวเหลือเกิน

“ไหน เจ้าลองยั่วข้าดูบ้างสิ”แต่รู้สึกนึกสนุกอยากเห็นเทพตนนี้แสดงท่าทีดูน่าละอายมากกว่าจึงยอมผละถอยออกมานั่ง

“ยั่วหรือ…”เป็นอย่างที่คิด…เทพผู้ไร้ประสบการณ์หน้าแดงก่ำไปหมด น่ารังแกชะมัด

“ใช่ ยั่ว เจ้าทำไม่เป็นหรือ…โอ้ะ ลืมไปนี่ครั้งแรกของเจ้านี่ ข้าจะสอนก็แล้วกัน”วูคองแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาเอื้อมมือเค้นหน้าอกข้างหนึ่งก่อนจะใช้นิ้วขยี้บีบยอดอกที่แข็งชันเบาๆ

“อย่างแรก…เล่นกับหน้าอกตัวเองให้ข้าดู แบบที่ข้าทำเช่นนี้…อย่าลืมร้องครางชื่อข้าด้วยล่ะ”ราชาวานรหนุ่มจับมือเรียวงามมาวางไว้ที่แผงอกแทนที่มือเขา

“อึก….อืม….ท่านวูคอง…อือ…”แม้ใบหน้าจะแดงระรื่นเพราะเขินอายกับท่าทีไร้ยางอายเช่นนี้ มือก็ยังกระทำกับหน้าอกเช่นเดียวกับที่อีกฝ่ายเคยทำ แต่ไม่รู้ทำไม…ปกติเวลาสัมผัสร่างกายตัวเองมันไม่น่าจะรู้สึกมีอารมณ์เช่นนี้นี่…ยิ่งถูกดวงตาสีทองคู่นั้นจับจ้องมอง มันยิ่งกระตุ้นทำให้ตัวเขารู้สึกอะไรบางอย่างที่เขาไม่อาจเข้าใจมัน

“คราวนี้…อ้าขากว้างๆ”ยอร์นทำตามที่อีกฝ่ายสั่งโดยดีโดยไม่ต่อต้าน แม้ส่วนตรงนั้นจะไร้สิ่งใดปิดบังก็ตาม…

“เจ้ามีอารมณ์เพียงแค่ข้าเล่นหน้าอกหรือนี่…หึๆๆ…น่ารักเสียจริง”วูคองใช้นิ้วสัมผัสจากส่วนหัวแท่งเรียวที่ตั้งอยู่เพราะมีอารมณ์เบาๆ พร้อมลากลงมาจนสุดโคนจนทำให้ได้ยินเสียงหวานที่หลุดออกมาจากเทพหนุ่ม

“อา…อึก”ยอร์นรีบเม้มปิดปากอย่างรวดเร็ว

“อย่ากลั้นเสียงสิ เสียงเจ้าเพราะจะตาย ยิ่งร้องขณะทำยิ่งเร้าอารมณ์…”ในที่สุดคนที่ยอมทุกอย่างก็เริ่มแสดงท่าทีต่อต้านให้เห็นจนได้ เทพหนุ่มพยายามเบือนหน้าหนีเหมือนบ่งบอกว่าจะไม่ทำตามคำพูดเขา

“ตามใจเจ้าละกัน…ข้าก็อยากรู้เช่นกันว่าจะทนไปได้ถึงเมื่อไร”มือใหญ่แสนหยาบกร้านจับหมับที่ต้นขาขาว เพื่อยกขึ้นให้อยู่ระดับเดียวกับใบหน้าตนเอง

“เดี๋ยว! อื้อ!?!”ยอร์นเบิกตากว้างอย่างตกใจ แล้วแทบเม้มปิดปากกลั้นครางแทบไม่ทันเมื่อลิ้นร้อนถูกสอดเข้ามารุกรานด้านในส่วนอ่อนไหวของเขา ที่ไม่เคยมีใครได้แตะต้องมาก่อน ยังไม่พอราชาหนุ่มจงใจกระทำให้เกิดเสียงแสนน่าอายดังๆอย่างต่อเนื่องไม่หยุดพักอีกต่างหาก!?

“อะ…ท่านวูคอง…ตรงนั้น…อย่าทำเช่นนั้นเลย…อึก!?”ขยับหนีก็ไม่ได้พอเริ่มขยับมือที่จับก็จะออกแรงบีบแน่น ลิ้นร้อนก็จะยิ่งตวัดรุนแรงขึ้นเสียจนดวงตาสีฟ้านภาเกือบเหลือกขึ้นบน เพราะเกือบหักห้ามอารมณ์ความใคร่ที่อยู่ในส่วนลึกๆข้างในไม่อยู่

“ทำสีหน้าเช่นนั้นก็ไม่เลว ข้าชอบนะรู้ไหม?”เสียงที่คุ้นหูดังขึ้นมาจากข้างๆ พอยอร์นหันไปมองก็พบกับร่างของวูคอง…อีกคน!?

“ทะ…ท่านวูคองอีกคน…อะ!?”ไม่ทันได้เอ่ยจบก็ดูเหมือนลิ้นที่อยู่ด้านในจะขยับหมุนวนแถมยังสอดลึกมากกว่าเดิม ยอร์นพยายามเกร็งสีหน้าไม่ให้หลุดไปตามสัญชาตญาณความต้องการของร่างกายตนเอง

“นั่นตัวจริง ส่วนข้าเป็นร่างแยก เพราะเจ้ามันดื้อดึงนั่นแหละจึงต้องใช้ตัวช่วย นับเป็นเกียรติมากรู้ไหม ปกติเวลานอนกับคู่นอนคนเดียวเดียวข้าไม่ใช้ร่างแยกเช่นนี้หรอก”วูคองร่างแยกที่มีบุคลิกเดียวกันกับตัวจริงจับใบหน้าของยอร์นให้หันมามอง และกดนิ้วสอดเข้าไปในโพรงปากเพื่ออ้าให้กว้างๆ

“เจ้าบอกว่าจะยอมทำทุกอย่างจนกว่าข้าจะพึงพอใจมิใช่หรือ…เพื่อคนของเจ้านะอย่าลืมสิ…”วูคองแสยะยิ้มและใช้มืออีกข้างปลดกางเกงของตนออก เพื่อให้แท่งของตนปรากฏออกมาให้เห็นในระยะประชิด

“ถ้าดื้อดึงไม่อยากส่งเสียงนัก งั้นก็กลืนกินมันด้วยปากของเจ้าซะ ทำจนกว่าข้าจะบอกให้หยุด”ไม่ว่าเปล่าสอดแท่งของตนเข้าไปในโพรงปากของคนที่นอนอยู่ทันที

“อึก…อื้ม…”ยอร์นแทบส่งเสียงไม่เป็นภาษา ขนาดแท่งที่อีกฝ่ายดันเข้ามาในโพลงปาก มันใหญ่โตเกินกว่าเขาจะสามารถกลืนกินได้หมด

“อ้า…โพรงปากของเจ้ามันใหญ่กว่าสตรีอีก รู้สึกดีจริงๆ…พวกนางกลืนกินของข้าได้ไม่ลึกเท่าเจ้าเลย”แต่วูคองร่างแยกก็ไม่คิดสนใจพยายามด้านหลังจับศีรษะของเขาเพื่อบังคับให้กลืนกินอยู่ดี แช่ไว้ลึกอยู่สักพักแล้วก็ดึงศีรษะของเขาออกมาจนเหลือแค่ส่วนหัวที่อยู่ในโพลงปาก

“โอ๊ะ ข้าลืมอีกแล้ว เจ้าทำไม่เป็นนี่ เอาล่ะเลียมันซะ ดูดกลืนมันเข้าไปจนกว่าข้าจะปลดปล่อย นี่เป็นหน้าที่สำคัญของเจ้า หลังจากนี้เจ้าคงจะได้ทำให้ข้าบ่อยๆเลยล่ะ หึๆ…”

ในปากมันคับจนอึดอัดไปหมด…แถมได้กลิ่นอายของอีกฝ่ายชัดเจนมันเหมือนทำให้รู้สึกมึนเมาจนสติเลือนหาย ส่วนด้านล่างก็ยังถูกกระตุ้นอารมณ์ไม่หยุดไม่หย่อน ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าเขากำลังแสดงสีหน้าอย่างไรอยู่…และเริ่มจะไม่สนใจมันอีกต่อไป…

ริมฝีปากดูดที่หัวส่วนปลายแรงๆ พลางใช้มืออีกข้างที่ไม่ได้จับหน้าอกประคองจับลำตัวแท่งพร้อมชักมือขึ้นลง

“อื้ม…อย่างนั้นแหละ ดีมาก…”จากมือที่ขย้ำเส้นผมเปลี่ยนเป็นลูบชมแทน

“เขาเริ่มทำตัวดีขึ้นแล้วสินะ”วูคองตัวจริงผละใบหน้าออกมองช่องร้อนแสนนุ่มที่เปรอะด้วยหยาดน้ำลายลื่นเหนียว จนล้นออกมาเป็นสายใยปลายลิ้นมันพร้อมจะรับบางสิ่งที่ใหญ่กว่าได้แล้ว

“ดีสุดๆเลย…อา…ไม่น่าเชื่อ ขนาดนี้ครั้งแรกนะเนี่ย…เขาใช้ปากได้เก่งมาก เจ้าต้องชอบเหมือนข้าแน่ๆหากได้ลองให้เขาทำดู”วูคองร่างแยกครางอย่างพึงพอใจ

“มีเวลาอีกเยอะ ข้าให้ทำแน่…หึๆ เจ้าเอาออกก่อนดีกว่า แม้เจ้าจะเป็นร่างแยก แต่ถูกกัดตรงนั้นก็รู้สึกเจ็บเหมือนกัน เอ้า ช่วยจับด้วยสิ”วูคองร่างแยกเลิกคิ้ว แล้วดึงแท่งของตนออกมาก่อน และขยับเข้ามาเพื่อจับเรียวขาคู่สวยให้แยกกว้างๆต่อหน้าวูคองตัวจริง

“ทำด้วยปากก็ดีอยู่หรอก…แต่อย่างไรข้าก็สนใจทำข้างในนี้มากกว่า…”ดวงตาสีทองมองสายตาลุกวาว เขาจับลำตัวแท่งของเขาสัมผัสกับช่องร้อนสีชมพูโดดเด่นตัดกับผิวขาว ก่อนกดส่วนหัวเข้าไปด้านในเปิดทางและสอดใส่เข้าไปให้หมดเต็มแรง

“!?”พอคราจะหลุดร้องออกมากลับร้องไม่ออก รู้สึกราวกับร่างกายกำลังแยกเป็นสอง เพราะมีสิ่งที่ร้อนระอุรุล้ำเข้ามาในกาย มันรู้สึกเจ็บ…จนน้ำตาปริ่มคลออย่างอดไม่ได้

“อืม…คับชะมัด…”วูคองกัดฟันตัวเอง เขารู้สึกดีสุดๆ…ด้านในนั้นมันบีบรัดแน่นแถมกระตุกตอดรัดของๆเขาตลอดเวลา

“เจ็บหรือ?”วูคองจ้องมองใบหน้าคนที่อยู่ด้านล่างตัวเอง ดวงตาสีฟ้านภาคู่นั้นมีน้ำตาคลออยู่ คนถูกถามส่ายหน้าไม่ยอมรับแม้ว่าจะรู้สึกเจ็บและอายมากเพียงใด มันสู้ไม่ได้เลย…กับความรู้สึกนั้น…ที่ต้องมองคนของตนตายจากไป

“ได้โปรด…”ยอร์นจับมือข้างนั้นที่กำลังเช็ดหยาดน้ำตาให้สัมผัสข้างใบหน้าตนแทน

“ข้าทำตามที่บอกแน่ หากเจ้าทำให้ข้าพึงพอใจ…”วูคองยิ้มออกมา ท่าทางของเทพที่ใต้ร่างเขาช่างน่ารักเหลือเกิน…เขาก้มจูบที่หน้าผากโหนกนั่นเบาๆเพื่อปลอบโยน และเริ่มดำเนินการร่วมรักต่อ

“อะ….อือ…อืม…”ยอร์นพยายามกลั้นเสียงไม่ให้ร้องออกมา ตรงนั้นเขาถูกแท่งร้อนบดขยี้จนด้านในเจ็บไปหมดแล้ว…แต่ว่า…มันกลับมีความรู้สึกอะไรบางอย่างที่เกิดขึ้น

“เจ้าคงเริ่มชินแล้ว เอ้า…มาทำให้ข้าต่อสิ”แท่งร้อนอีกแท่งจากคนที่นั่งข้างตัวถูกดันมาสัมผัสที่ริมฝีปาก

อา…เจ้าสิ่งนี้…ที่มันอยู่ในตัวข้า…ยอร์นหันไปดูดกลืนแท่งใหญ่นั้น แต่ค่อนข้างรุนแรงกว่าเดิมราวกับพยายามระบายความเสียวซ่านที่จนได้รับจากวูคองตัวจริง

“อืม…เขาทำเก่งขึ้นแหะ ข้าเกือบแตกคาปากเขาแล้ว”วูคองร่างแยกส่งเสียงซี๊ดในลำคอมือก็ลูบเส้นผมสีทองแสนนุ่มมือไปด้วย

“ข้าหยุดไม่ได้เลย…ให้ตายเถอะ…”วูคองเค้นบีบต้นขาขาวแรงจนแทบเป็นรอย สะโพกเขารัวกระแทกเข้าไปครั้งแล้วครั้งเล่าราวกับกำลังเสพติด และเหนือสิ่งอื่นใด…คือใบหน้านั่นที่กำลังแสดงท่าทีเหมือนยั่วเขาให้ทำแรงๆอย่าได้หยุด…แต่เจ้าตัวคงไม่รู้หรอก…

“อื้อ…อืม…”ยอร์นสะดุ้งเมื่ออีกฝ่ายก้มลงมาดูดกลืนยอดอกที่แข็งชันของตน โดยที่ไม่ได้ไม่หยุดกระทำ บ้าจริง…ร่างกายของเขารู้สึกดีไปหมดทุกส่วนจนแยกแยะแทบไม่ทัน…ในหัวเขาเบลอเสียจนคิดอะไรไม่ออก…คิดได้แค่ว่า ชอบ…ที่ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้

“อึก!?”เรือนร่างของยอร์นกระตุกเมื่อจู่ๆอีกฝ่ายผละออกมา แล้วใช้มือยึดจับเอวเขาสวนรับแรงกระแทกนั่น เรียวขาของยอร์นสั่นไหวเพราะความเสียวซ่านจากการกระทำแสนรุนแรงนั่น ท้องน้อยของเขาร้อนวูบวาบไปหมด

“เจ้าทำเขาแรงไปรึเปล่า แรงเจ้าไม่ใช่น้อยๆนะ”วูคองร่างแยกมองท่าทีของเจ้าของร่างตัวเองแล้วรู้สึกหวั่นใจ เพราะพูดตรงๆไม่เคยเห็นอีกฝ่ายมีท่าทีที่เหมือนห้ามตัวเองไม่ได้ขนาดนี้มาก่อน

แต่วูคองตัวจริงไม่ได้สนใจคำกล่าวเตือนนั่น ดวงตาของเขาเปล่งประกายลุกวาว ซึ่งมาจากความปรารถนาจากสัญชาตญาณดิบที่ถูกซ่อนเอาไว้ ปกติเขาไม่เคยทำรุนแรงกับสตรีคนไหน…แต่กับเทพตนนี้เขาหักห้ามไม่ได้…ช่วงสุดท้ายตอนที่กำลังเสร็จเขากดแรงกระแทกเข้าไปดันจนมิดด้าม ในที่สุดก็สามารถเรียกเสียงกรีดร้องระบายอารมณ์ของเทพสุดดื้อด้านนี้ได้เสียที

“อ้า…มันร้อน…พอก่อน อะ!?”ยอร์นพยายามใช้มือดันอีกฝ่าย

“ชู่ว…ให้ข้าใส่มันเข้าไปดีๆ…”วูคองตัวจริงรวบมือของยอร์นเอาไว้เหนือศีรษะแล้วกระแทกฉีดน้ำของตนเข้าไปด้านในหลายๆทีจนกว่าจะพึงพอใจ

“ดีจริงๆที่เป็นบุรุษ…หากเป็นสตรีทำเช่นนี้แค่ครั้งเดียวคงท้องไปนานแล้ว”วูคองยังแช่ของๆตนอยู่ไม่ถอนออก เขาก้มซุกที่ซอกลำคอขาวที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ เรียกกลิ่นกายแสนหอมหวนชวนกระตุ้นอารมณ์

“ข้าใกล้เสร็จแล้ว เอา…ดื่มมันซะ”วูคองร่างแยกฉีดน้ำของตนเข้าในโพรงปากของคนที่นอนอยู่

“อืม…”ดวงตาสีฟ้าพร่าเบลอเล็กน้อย รสชาติน้ำนั่นมันค่อนข้างคาวแปลกๆ แต่เขาก็ยังยอมกลืนกินมันทั้งหมด…

“มาต่อกันเถอะ…”วูคองร่างจริงใช้มือจับใบหน้ายอร์นหันมามองตน เพื่อให้ได้เห็น…ดวงตาสีฟ้านภาอันแสนงดงามคู่นั้น…บัดนี้มันไม่ใช่กระจกที่ส่องสะท้องแต่ภาพตัวเขา กลับเป็นดวงตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาเหมือนๆกับเขา

“เจ้าที่เป็นเช่นนี้ ดูดีกว่าเยอะเลย…”วูคองแสยะยิ้มพร้อมก้มลงไปให้ริมฝีปากตนแนบกับริมฝีปากเล็กนุ่ม ก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงรักแสนเร่าร้อนต่ออย่างไม่รู้จักจบสิ้น

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

คนอื่นอาจมองว่า R แต่ผมมองเป็น H แล้วเน้อสกิลเพิ่มไปอีกขั้น ฮ่าๆๆๆ

ที่เขียน R20 แทน H20 ก็มันดูคุ้นตากว่าอะ!?